کد مطلب:252515 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
موضع امام در قبال سران و افسران موالی و ترکها
بدیهی است كه امام در این موضع تا چه حد نیاز به دقت و تحمل مصائب دارد زیرا آنها به دلیل آنكه از وابستگان به دربار و دستگاه بودند امام را به همان اندازه كه از رژیم برحذر می داشت از آنها نیز باید پرهیز می كرد، به ویژه وقتی كه هدف بدگوئی نسبت به اسلام و پیگیری شیوه دشمنان باشد اما گاه بود كه برخی از افراد معنون و متنفذ رژیم ملاحظاتی را نسبت به امام رعایت می كردند یكی از آنها بغای بزرگ كه از افسران ترك به شمار می رفت، در مورد حضرت روشی معتدل و در برخی موارد اظهار مودت و ارادت به امام و رفع مشكلات نسبت به یاران حضرت را در سر داشت.
مسعودی در مروج الذهب می گوید: بغا نسبت به آل ابوطالب شخصی مهربان و با عاطفه بود او در مورد یكی از سادات علوی نقل می كند كه: یكی از علوی زادگان طرح ترور استاندار كوفه را داشت معتصم پس از آگاهی از این امر به بغا دستور می دهد كه او را پیش درندگان افكند تا خوراك آنها شود، ولی بغا چنین نكرد، او را آزاد
[ صفحه 265]
و رها ساخت و از وی قول گرفت كه تا معتصم در حیات است خود را ظاهر نسازد.
این است كه بغا به طور كلی تلاشهای مؤثری در رفع مشكلات و نیازهای مؤمنین داشت كه مورد رضایت پیامبر (ص) بود كه حتی خودش در مورد نجات آن علوی زاده خوابی را كه در آن پیغمبر را زیارت كرده نقل می كند كه ماحصل آن تائید وی و استجابت درخواست اطاله ی عمر او از طرف خداوند و به واسطه ی پیامبر بوده است.
تاریخ نیز گزارشگر مطلبی است كه در آن برخورد انعطاف آمیز امام با بغا را تأئید می كند: می گویند وقتی امام در سال 230 در مدینه بود گروهی از عربهای بنی سلیم به مدینه حمله كرده و بازارها را غارت وعده ی زیادی از مردم را به قتل رساندند، فرماندار مدینه در مقابل غارت و كشتار وحشیانه آنها تاب مقاومت نیاورد و از جلوگیری این غائله عاجز ماند، لذا واثق خلیفه عباسی بغا را به منظور تار و مار كردن آنها اعزام كرد، بغا با لشگریانش وارد مدینه می شود، امام به یاران خود می فرماید، با من بیائید تا برویم و ببینیم كه این مرد ترك چگونه شورشیان مخرب را سركوب می كند، راوی می گوید: وقتی رفتیم، دیدیم امام به عنوان ریاست یاران و دوستان خود، بغا را بر علیه این حركات مذبوحانه و تخریبی شورشگران ترغیب و تقویت می كند، گرچه تاریخ جزئیات مذاكرات را بین امام و بغا ثبت نكرده و كاملا در لفافه ایی از ابهام و غموض است. بغا شورشیان را متفرق و گروهی را اعدام و بقیه نیز منهزم و مقهور گریختند.
[ صفحه 266]
مسعودی در مروج الذهب می گوید: بغا نسبت به آل ابوطالب شخصی مهربان و با عاطفه بود او در مورد یكی از سادات علوی نقل می كند كه: یكی از علوی زادگان طرح ترور استاندار كوفه را داشت معتصم پس از آگاهی از این امر به بغا دستور می دهد كه او را پیش درندگان افكند تا خوراك آنها شود، ولی بغا چنین نكرد، او را آزاد
[ صفحه 265]
و رها ساخت و از وی قول گرفت كه تا معتصم در حیات است خود را ظاهر نسازد.
این است كه بغا به طور كلی تلاشهای مؤثری در رفع مشكلات و نیازهای مؤمنین داشت كه مورد رضایت پیامبر (ص) بود كه حتی خودش در مورد نجات آن علوی زاده خوابی را كه در آن پیغمبر را زیارت كرده نقل می كند كه ماحصل آن تائید وی و استجابت درخواست اطاله ی عمر او از طرف خداوند و به واسطه ی پیامبر بوده است.
تاریخ نیز گزارشگر مطلبی است كه در آن برخورد انعطاف آمیز امام با بغا را تأئید می كند: می گویند وقتی امام در سال 230 در مدینه بود گروهی از عربهای بنی سلیم به مدینه حمله كرده و بازارها را غارت وعده ی زیادی از مردم را به قتل رساندند، فرماندار مدینه در مقابل غارت و كشتار وحشیانه آنها تاب مقاومت نیاورد و از جلوگیری این غائله عاجز ماند، لذا واثق خلیفه عباسی بغا را به منظور تار و مار كردن آنها اعزام كرد، بغا با لشگریانش وارد مدینه می شود، امام به یاران خود می فرماید، با من بیائید تا برویم و ببینیم كه این مرد ترك چگونه شورشیان مخرب را سركوب می كند، راوی می گوید: وقتی رفتیم، دیدیم امام به عنوان ریاست یاران و دوستان خود، بغا را بر علیه این حركات مذبوحانه و تخریبی شورشگران ترغیب و تقویت می كند، گرچه تاریخ جزئیات مذاكرات را بین امام و بغا ثبت نكرده و كاملا در لفافه ایی از ابهام و غموض است. بغا شورشیان را متفرق و گروهی را اعدام و بقیه نیز منهزم و مقهور گریختند.
[ صفحه 266]